WN106-สีผึ้งตลับทึบ หลวงพ่อเณร สีผึ้งรุ่นเก่า สร้างสมัยหลวงปู่ชื่น วัดตาอีอิ้นเนื้อผง หลวงปู่ชื่น วัดตาอี ปลุกเสก

สีผึ้งบารมีพ่อแก่ เป็นสีผึ้งตำรับเมืองเก่าที่ผสมผสานระหว่างวิชาของพระครูปืน (พระครูปืน ปัญญาวุโธ) แห่งวัดลาดชะโด จังหวัดพระนครศรีอยุธยา และหลวงปู่สีห์ วัดสะแก จังหวัดอยุธยา สีผึ้งนี้มีชื่อเสียงด้านเมตตามหานิยม มหาเสน่ห์ และมหาโชคลาภ

ประวัติและความศักดิ์สิทธิ์ของพ่อแก่

พ่อแก่เป็นรูปปั้นไม้แกะสลักที่มีอายุเก่าแก่และมีความศักดิ์สิทธิ์ โดยพระครูปืนได้อัญเชิญพ่อแก่จากวัดมหาธาตุฯ กลับมาประดิษฐานที่วัดลาดชะโด และได้ปฏิบัติตามคำสั่งของหลวงปู่คอนอย่างเคร่งครัด ความศักดิ์สิทธิ์ของพ่อแก่ปรากฏชัดเมื่อกุฏิที่ประดิษฐานองค์พ่อแก่เกิดไฟไหม้ แต่พ่อแก่กลับไม่ถูกไฟไหม้เลย

คุณวิเศษของสีผึ้งบารมีพ่อแก่

สีผึ้งบารมีพ่อแก่มีคุณวิเศษด้านเมตตามหานิยม มหาเสน่ห์ และมหาโชคลาภ โดยเฉพาะในด้านการเสริมเสน่ห์ให้กับผู้บูชา เหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการเสริมเสน่ห์ในด้านความรักและการค้าขาย

สีผึ้งบารมีพ่อแก่ สีผึ้งตำรับเมืองเก่า พระครูปืน วัดลาดชะโด ผสมสีผึ้งหลวงปู่สีห์ วัดสะแก หลวงพ่อแป้น และอื่นๆ แถมปลุกเสกพิธีจักรพรรดิและเสกในโบสถ์วัดพระญาติถึง 3 ปี (มีจารและบรรจุพ่อแก่จิ๋วเนื้อทองแดงตอกโค๊ตทุกตลับ)

สีผึ้งชุดนี้ผสมมวลสารมากมายนับไม่ถ้วน จากพิธีหลวงใหญ่และหลวงน้อยที่พระครูปืนท่านได้เก็บไว้ รวมทั้งผงลบจากพ่อแม่ครูอาจารย์ต่างที่ เหลือจากการสร้างพระและพ่อแก่ล็อกเก็ต สีผึ้งยังได้รับการอธิฐานจิตมากมายในวาระต่างๆ จากพระสงฆ์ 108 รูป ในพิธีจักรพรรดิ์ ฤกษ์อันมงคล สุดท้ายพระครูปืนได้นำมาหุงคี้ยงในฤกษ์ที่ดีและบรรจุลงในตลับสแตนเลสอย่างดี มีรูปพ่อแก่ที่ศรัทธาอยู่บนตลับ ก่อนอธิฐานขอบารมีพระพุทธ พระธรรม พระอริยะสงฆ์ เพื่อให้เป็นสิริมงคลและประสบแต่ความสำเร็จ ความสุข สมหวังในสิ่งที่ปรารถนา

วิธีใช้สีผึ้ง ตั้งนะโม 3 จบ แล้วว่า "โอม ปัญจเพชรฉลูกัณ ฤ ฤา ฤ ฤา นะมะพะทะ โสมาเร" เมื่อจะใช้ให้อธิฐานถึงพ่อแก่ อธิฐานปรารถนาสิ่งใดให้บอกเล่าพ่อแก่ ให้คนรักใคร่เป็นเมตตามหานิยมชมชอบ ให้เขาอ่อนจิตอ่อนใจเห็นหน้าแล้วรักเรา

เมื่อจะสีปากให้เอามือป้ายสีผึ้งแล้วจีบนิ้วภาวนาคาถาว่า "อิทะคะมะ จิเจรุนิ" ถ้าไปหาผู้ใหญ่ให้ใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้ ถ้าไปหาคนทั่วไปใช้นิ้วโป้งกับนิ้วกลาง หากเข้าหาเพศตรงข้ามเป็นเสน่ห์ใช้นิ้วโป้งกับนิ้วกลาง เข้าหาบริวารให้ใช้นิ้วก้อยกับนิ้วชี้

เมื่อจะสีป้ายให้สีปากโดยห้ามข้ามศูนย์ปาก (กึ่งกลางริมฝีปากบน) หากสีปากแล้วยังมีสีผึ้งเหลืออยู่ให้ป้ายที่คิ้วและติ่งหู